Brommeren in Havana
14 jun. 2010
🇨🇺
vanuit Cuba
Mijn been heeft vannacht aangegeven dat ik wat rustiger aan moet doen, het leek wel of ik op een pijnbank was geleg en dat scherpe ijzeren pennen
steeds in mijn kuit werden gestoken. Dat neem ik dan maar serieus en ben rustig op een bedje aan het zwembad in de schaduw gaan liggen lezen. Ik heb nog maar 1 boek om te lezen, de andere twee heb ik
al uit. Verder wordt hier het WK ook uitgezonden, dus de hele dag voetbal en ter afwisseling Engeland - USA bekeken. Gezien het tijdsverschil is hier alles overdag. B.v. vandaag duitsland - austrlia begint hier om 14.00 uur. Op mijn bedje aan het zwembad was ik
regelmatig aan het mijmeren over het leven in Cuba, Opvallend is dat een politiek
systeem zo'n invloed op mensen kan hebben. Privé zijn de mensen gastvrij en heel
spontaan, maar zodra zij een onderdeel gaan uitmaken van 'het systeem' veranderen zij in afwachtende en afwezige mensen. In alle service verlenende instanties, die deel uitmaken van de staat is de
houding steeds hetzelfde. 'Heb je een probleem dat heb je een probleem en daar heb ik niets mee te maken' instelling. Toen b,v, toen de airco een geluid maakte alsof een rammelende tractor in mijn
kamer stond, kwamen zij luisteren en zeiden ja dat klopt en gingen vervolgens weer. Zo kan ik wel een apart boek schrijven met voorbeelden. Toch heeft het ook wel wat, het is zo totaal anders dan ik zou doen en dat betekent dat ik ook teveel naarmij
toe kan halen. Ieder reis is opnieuw leren en levert ook weer nieuwe inzichten
op, zelfs voor een pensionado. Vandaag weer in Havana aangekomen, een beetje
thuiskomen. Terugreis verliep prima, met tourbus, voorin been gestrekt. Aangekomen werd taxi geregeld en in Palacio o´Farrill een prima kamer gekregen, vlak bij de lift. Hier hebben ze wel aandacht
en zorg voor, ik waardeer dat en laat dat ook steeds blijken. Meiden van de receptie hebben voor mij een brommertaxi geregeld.
Mijn brommerpiloot spreekt een beetje engels en met mijn beetje spaans kunnen wij overal komen. Geweldig met zo´n brommerding, been gestrekt en als
ik foto´s wil maken even klopje op schouder en dan wordt er gestopt. Al snel door wat ik wilde en hij heeft mij op heel bijzondere, niet toeristische plekken gebracht. ook voor het eten wist hij een
leuk adresje, soort huiskamer en prima eten. Uiteindelijk gaf het been aan dat het genoeg was en nu lig ik weer mijn kuit te ´ ijsen ´. Vanavond is er weer een hele goede groep die gaat optreden, de
meiden van de receptie zeggen dat ik daar heen moet. Doen dus!!
Reacties
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!