Bertopreis.reismee.nl

Klucht in Habana

Het manke pootje zorgde voor allerlei hilarische en dramatische situaties in Havana. Ik had een medische Fit to Fly verklaring en elastisch verband nodig. Ik begon uiteraard eerst bij de receptie van het hotel en daar kreeg ik eerst het ophalen van de schouders, d.w.z. het gebaar dat zij maken als er ze geen antwoord willen geven of dat zij het antwoord niet weten. Meestal gevolgd door een zucht en neergeslagen ogen. Dokter?, was mij volgende vraag, here no, maar in Central Park hotel is International Medical Care eb daar weten zij het wel. Goed, jullie begrijpen daar ook geen duidelijk antwoord, anders wordt het geen klucht. Advies was wel een stap verder, 8 blocks, spreken niet in afstanden, verder is een hospital. De taxidriver stond alweer met een grote grijns te lachen en zei ' NO?'. Ik schudde mijn hoofd, op naar lokaal hospital. Bij de receptie werd alleen Spaans gesproken en gelukkig werd de lamme door een blinde geholpen. Er zat een man met een verband voor zijn oog en hij sprak Engels, niet dat dat veel hielp want ze begrepen nog steeds niet wat ik wilde. Uiteindelijk kwam een verpleegkundige die goed Engels sprak en begreep wat ik wilde. Naar international hospital was de enige optie en dat is weer een heel eind rijden met de taxi. Het voordeel van dit nadeel was wel dat ik door prachtige delen van de stad kwam, waar ik nog niet eerder was geweest. Sightseeing Havana met privé chauffeur heeft ook zijn voordelen. Ik durfde alleen niet aan de chauffeur te vragen om te stoppen als ik een foto wilde maken. In international hospital gelijk in Engels aangesproken en binnen 5 minuten zat ik bij een dokter, die mij wilde onderzoeken. Het verband om mijn been, dat ik als goud koesterde, knipte hij, onder luid protest van mij, van mijn been. No no, jij krijgt nieuw verband riep de dokter. Dat zullen wij nog wel zien, dacht ik. Fit to fly was de conclusie, maar wel `first class` zei de dokter met een veelbetekende blik en knipoog. Hij vroeg aan de verpleegkundige of zij nieuw verband wilde aanleggen 'elastica banda', tja en wat ik inmiddels wel wist, geen elastica banda. Dan maar die andere banda, die ik omhad, maar ook deze hadden zij niet. Ik moest naar Internatial medical pharmacie in weer een ander hotel in Havana. De taxidriver knikte en keek mij aan met een blik van ' daar komt toch niets van terecht'. Inderdaad, ook daar geen banda, maar optimistisch als de mensen hier blijven of dat zij van het probleem af zijn, hebben zij nog wel een advies. In de volgende pharmacie hadden zij nog wel een halve rol en deze heb ik maar gelijk genomen, 'anders nog', nou nee vandaag niet. Wel naar de laatste pharmacie gegaan, maar daar ook geen succes. Toen ik aan de vrouw achter de balie vroeg wat zij de lokale mensen dan geven als zij dat nodig hebben, zei zij 'that to complex to explain', waar ik uit begreep dat zij gewoon niets krijgen of dat het helemaal niet te krijgen is. Hun trots maakt dat ik steeds wordt weggestuurd naar ander adres, het zou toch prettiger zijn als de eerste mij gewoon vertelde dat het nergens te krijgen is. De taxichauffeur getrakteerd op een cubaans colaatje en toen weer terug naar het hotel, waar mijn manke been schreeuwde om ijs. Dat heb ik gedaan en daarna wilde ik het verhaal opschrijven om het met jullie te delen. Zomaar een ochtendje van 'manke Nelis'in Havana. so far so good en morgen de laatste dag. Ik wil zeker nog een keer terug om te zwerven en banjeren door gebieden, die ik nu alleen maar van achter de taxiramen heb gezien.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!