Herinneringen herleven in de oude NZH bus die mij naar Santa Maria del Mar zou brengen. Helaas, ik was de enige passagier en dat vond ik al vreemd, ging de bus vandaag niet. Ik kreeg gelijk een alternatief, een goede vriend van de chauffeur kon mij wel brengen voor een schappelijke prijs. Zo werk het systeem hier, veel bureaucratie en regels halen altijd de creativiteit van mensen naar boven. Er zijn in Cuba heel veel subsystemen. Een restaurant mag maar 12 verschillende gerechten op de menukaart hebben, maar als de politie de lunch gebruikt mogen het ook 24 zijn. Zo ook deze vriendendienst. Aangekomen bij het 'staatshotel' , een gebouw gelijk de 'oostblok' architectuur, begon de bureaucratie weer te werken. Heel veel formulieren en steeds een andere persoon aan wie dat weer overhandigd moest worden en dan weer gecontroleerd moet worden. Alles van het gebouw ademt ' oostblok' uit en ik heb besloten om de knop van ergernis naar verbazing om te zetten. Op dat moment wordt ik regisseur in mijn eigen film en krijgen allerlei situaties een geheel andere betekenis en sfeer, omdat dat goed in mijn film past. Bijvoorbeeld het restaurant is een enorme ' vreetschuur' ofwel een hele grote voetbalkantine en veel kaalkoppen met tatoes gedragen zich er ook naar. Ook hier zijn onze Russische vrienden neergestreken. Verder een prachtig, mooi strand en heerlijk heldere zee. Ik heb met verbazing naar een, voor mij, nieuw verschijnsel gekeken. Een klein deel van het strand wordt volledig in beslag genomen door de Cubanen en hier wordt ook het spel gespeeld, zien en gezien worden. Alleen niet op het strand maar in de zee. Hier wordt het verleidingspel gespeeld, de vrouwen dobberen in de golven met hun verleidingsblik naar het strand. Mannen begeven zich in de golven en dan begint het baltsen. Ook gaat de drank mee de golven in, dobberen met een cuba libre in de hand of hele flessen rum of cola rum worden naar elkaar overgegooid. Aan het eind van de dag hebben de mannen hun balts niet kunnen afmaken en door de drank overmand liggen zij uitgeteld op het strand. Verder is het WK het onderwerp van gesprek en regelmatig blijkt dat zij goed op de hoogte zijn van het Nederlands elftal.Het leven is hier saai, een beetje op een ligbed een boek lezen, zwemmen, mojito drinken, lezen en weer zwemmen, tja het leven van een pensionado valt niet mee. Morgen nog zo'n dag en dan ga ik de natuur van dit deel van Cuba bewonderen. So far so good en laat de beelden de sfeer weergeven waar ik mij op dit moment van geniet