Als de nacht langzaam Havana binnensluipt, wordt het een andere stad. In de straten gloeien lampen en zweeft de muziek als lichte zonnestralen. De mensen zitten op het stoepje voor hun huis, kinderen spelen en het schaarse licht en geluiden vermengen tot een bijzondere sfeer, die naarmate de nacht voortglijdt steeds broeieriger wordt. TV is nog steeds een luxe en allen met ouderwetse antennes te ontvangen. Dit maakt dat de mensen vooral buiten 'samen' leven, deze levendigheid zorgt ervoor dat ik veel aanspraak krijg in het voorbij gaan. Tijdens mijn avondzwerf kwam ik langs een 'danslokaal', waar de salsa en rumba je al van verre tegemoet kwam. Later speelde een band prachtige latin jazz en onder het genoot van een mojito was het daar goed vertoeven. Ik ontmoette twee Cubaanse jongens die enthousiast in het Spaans begonnen te praten. Zij dachten dat ik uit Argentinië kwam. Ik draag een T shirt met Argentino voorop en dat lokt steeds dezelfde reactie uit. Uiteraard gaat het dan over voetbal , Argentinië is toch veel beter dan Brazil en in Europa zijn zij voor Nederland. Zij vertelden mij dat Robben niet naar WK gaat, geblesseerd? Naar gelang de avond vorderde en het gesprek over de huidige situatie in Cuba ging worden deze speelse en vrolijke boys ineens heel serieus en verdedigen hun Cuba met hand en tand. Zijn vooral trots op hun land, ondanks alle beperkingen willen zij geen kwaad woord horen. Toen het gesprek op muziek kwam, kreeg ik ineens een uitnodiging om morgen met ze mee te gaan naar Bueno Vista Social Club. Tja en daar heb ik natuurlijk gebruik van gemaakt. Het was een geweldige beleving, helaas 'no camera', het was speciaal voor de Cubanen en gratis. Later op de dag gaven zij een concert voor de toeristen en die moeten dan 3o euro neertellen voor hetzelfde concert. Ik blij dat ik even Cubaan was. Het wel en wee van de toerist blijft een bijzondere vertoning. Als ik dollars wilde wisselen dan kreeg ik een boete van 20 procent d.w.z. dat 10 dollar ineens maar 8 dollar is en dan krijg je ook nog een slechte wisselkoers. Dat is de straf die Fidel heeft bedacht voor de Amerikanen en hij verwelkomt de euro met een gunstige wisselkoers. Ook de casa particular en hostal moet je via internet boeken, anders ben je een vermogen kwijt als je het rechtstreeks aan de casa of hostal moet betalen. Overal zijn nog de invloeden van Rusland te merken, hoewel zij tegenwoordig vrienden met China zijn en uiteraard de grote vriend Chavez. Het maakt de mensen hier niet uit, hoewel het leven vaak armoedig en schrijnend is blijven zij zichzelf en ' genieten' van het leven, zij vooral blij-moedig.

Het zondag gevoel krijgt in zijn eigenheid hier weer betekenis. Mensen gaan mooi gekleed ( weet je nog zondagse kleren ) en gaan naar speeltuin, zee of paraderen in de winkelstraten. Hier gaat het minder om het winkelen ( is weinig te koop), maar om te zien en gezien te worden. Voordat ik naar BVSC ging, ben ik vroeg op pad gegaan en al zwervend kwam iki weer veel bijzondere sferen tegen, die ik in beelden heb geprobeerd vast te leggen. Tijdens deze zwerftochten heb ik vaak het idee dat ik de enige 'toerist' ben. Ik ben tot de ontdekking gekomen dat veel toeristen via een georganiseerde reis Havana verkennen en die kom ik alleen tegen bij de top 10 van Havana. Aan aandacht geen gebrek tijdens mijn zwerftochten, veel mensen zijn nieuwsgierig. Gelukkig ben ik lijfelijk ingesteld, want iedereen wil mij even aanraken, een hand, een schoudermep of een aai over mijn arm. Dit laatste gebeurde toen ik op een terras een biertje zat te drinken, een vrouw kwam langs en heel subtiel aaide zij over mijn arm en keek mij vervolgens verwachtingsvol aan. Ik gaf haar mijn beste glimlach en toen liep zij door. Na het concert ben ik verder Havana gaan verkennen. Ik werd ook weer eens uitgenodigd om naar een authentieke Cubaanse bar te gaan. Nou ja , authentiek, het is er vooral heel erg donker en er wordt prachtige muziek ten gehore gebracht. Altijd afwachten hoe het verder verloopt, moet ik soms sigaren kopen of moet ik mijn kleding afstaan. Gelukkig niets van dien aard, het was gewoon heel gezellig en ik ben weer een paar adressen rijker. Ik ga eindigen, want dan kan ik deze tekst en foto's nog versturen. Morgen ga ik naar Cojimar, het spoor van Hemingway volgen. Hier kwam 'papa' vaak, zo noemden de Cubanen Hemingway. Gregorio, de kapitein van zijn boot Pilar en Anselmo de visser staan aan de basis van het verhaal the Old man and the sea. Daarna ga ik door naar Guanabo, via Santa Maria del mar. Het staat bekend als de playa este. Zie wel waar ik terecht kom, ik ga in ieder geval een paar dagen genieten aan het strand, zwemmen, zon, een goed boek en mojito, het leven lacht mij tegemoet. So far so good. Ga weer proberen van een internet van de staat te vinden,om dit te versturen. Dit kan uitsluitend op postkantoor of in dure hotels.